Çovdarlıqda uçurumdan qoruyan

Mənə ən çox təsir edən kitab o kitabdır ki, onu oxuyub qurtarandan sonra ürəyində deyəsən ki, kaş bunu yazan mənim çox yaxın dostum olaydı, kefim istəyəndə telefonu götürüb ona zəng vura biləydim

Camaata həmişə elə gəlir ki, hər şeyi düz bilirlər

Bu camaat heç vaxt yaxşı şeyi görmək istəmir

Bilirsiz, bir adam bir işi həddən artıq gözəl bilirsə, onda o hər dəfə özünə nəzarət eləməsə, başlayır öz bacarığını gözə soxmağa.

Morris üçün də. Qəribə işdir. Məndən sizə məsləhət, heç kimdən heç kimə heç nə danışmayın. Yoxsa sonra siz də mənim kimi o, adamlar üçün darıxacaqsınız.

İnsanda kallıq, qeyri-yetkinlik əlaməti onun hər hansı bir iş uğrunda fədakarcasına qurban getmək istəməsi, yetkinlik əlaməti isə bu iş naminə yaşamaq istəməsidir

camaatın qanındadır, elə ki onların dedikləri ilə dərhal razılaşdın, onu iki dəfə təkrar etməkdən ləzzət alırlar.

Bu camaatın qanındadır, elə ki onların dedikləri ilə dərhal razılaşdın, onu iki dəfə təkrar etməkdən ləzzət alırlar.

Qanmazların hamısı belədi, onlara qanmaz deyəndə özlərindən çıxırlar

Nə isə, bilirsən, bu şeri yadıma salanda gözümün qabağında belə bir səhnə gəlib durur: bütün körpə uşaqlar axşamçağı yığışıb intəhasız bir çovdar çölündə qaçdı-tutdu oynayırlar. Milyon-milyon körpə uşaq, ətrafda bircə nəfər də, – yəni böyükləri deyirəm, – yoxdur, tək mənəm. Mən də uca, sərt qayanın lap qırağında dayanmışam. Və mənim işim, bu tayanın kənarındakı uçuruma yaxınlaşan uşaqları tutmaqdır. Axı onlar qaçdı-tutdu oynayanda gözləri ayaqlarının altını görmür, hara qaçdıqlarını veclərinə də almırlar. Ona görə də uçuruma yaxınlaşanları o dəqiqə qaçıb tuturam ki, ora düşməsinlər. Bütün günü işim ancaq bu olur: çovdar düzündə uşaqları yıxılmaqdan qorumaq! Bilirəm, bu da bir cür sarsaqlıqdır, ancaq ürəyimə yatan yeganə bir peşə varsa, o da budur. Nə bilim, bəlkə, bu da bir cür axmaqlıqdır.