In 'Het wederzijds huwelijksbedrog' voert Pieter Langendijk personages op die zich zowel rijker als beter voordoen dan ze in werkelijkheid echt zijn. De aristocratische Lodewijk doet zich voor als een rijke Poolse graaf in de hoop om een goede levenspartner aan de haak te slaan. Zo ook is Charlotte afkomstig uit de verarmde aristocratie en pretendeert zij uit een rijkere stand te komen. Beide denken door met elkaar in het huwelijk te treden hun financiële problemen op te kunnen lossen, maar hun 'wederzijdse huwelijksbedrog' laat beide voor een onaangename verassing staan.
Pieter Langendijk (1683–1756) was de bekendste Nederlandse blijspeldichter uit de achtiende eeuw, een eeuw die verder weinig schrijvers heeft voortgebracht die tot op vandaag bekend zijn. Langendijk had veel aandacht voor de vorm van zijn teksten waarin symmetrie, eenheden van tijd, plaats en handeling nauwgezet werden gerespecteerd. Hij wendde deze classicistische schrijfstijl aan om de sociale milieus uit zijn tijd en omgeving beslist te kijk te zetten: van de verarmde adel die de schijn van rijkdom hoog probeerde te houden, tot geld beluste kooplieden en slecht gemanierde boeren.
