Théophile Gautier'den kötü gözle ilgili trajik bir kısa roman. Türkçe'de ilk kez okurla buluşuyor.
kitaptan;
“Sevgili Mösyö Paul,
“Napoli’ye geldiğimizden bu yana iki ay geçti, sürekli bir yere uğradığımız yolculukta amcam her şeyden şikâyet etti, sıcaktan, sivrisineklerden, şaraplardan, yemeklerin yağından, yataklardan; konforlu bir kır evini terk etmek, Londra’dan birkaç mil uzaklaşmak ve namuslu İngiliz köpeklerinin bile bir gece geçirmeyeceği iğrenç hanlarda konaklanılan tozlu yollarda seyahat etmek için gerçekten çılgın olmak gerektiği fikrindeydi; ama homurdanarak da olsa bana eşlik etmeyi kabul etti, ben de onu dünyanın başka bir ucuna getirdim; yolculuk boyunca daha çekilmez olmadı, ama ben de daha hoşnut bir hale gelmedim. – Deniz kenarında kireçle beyaza boyanmış bir eve yerleştik, etrafımız portakal ağaçlarıyla, zeytinlerle, mersinlerle, zakkum ağaçlarıyla ve egzotik nice bitkiyle dolu, el değmemiş bir ormanla çevrili. – Terasın manzarası mükemmel ve orada, karlı limonata yahut bir fincan çay -canınız hangisini isterse- bulabilmek her akşam mümkün. Hayranı olduğunuz amcam, sizi yeniden gördüğüne kim bilir ne kadar sevinecek. Ayrıca, Folkestone rıhtımında vedalaşırken, ben hizmetkârınızın parmaklarını kıracak gibi sıktığınız için size artık kızgın olmadığımı söylememe gerek yoktur, umarım.
“ALICIA W.”
