Yetmiş Yaşım Merhaba

Beni gerçekten sevmiş olsaydı, inanırdı bana ve inansaydı severdi beni. İnanırdı uç dediğim için uçakların uçtuğuna, es dediğim için rüzgârların estiğine ve inanırdı benim uçaklara uçma, tirenlere gitme, arabalara dur demeyeceğime...

Her insan bu dünyada var olduğunu kendine göre bir yol bulup başkalarına kanıtlamak zorundadır. Yoksa anlamı kalmayan yaşam bir saçmalık olu

Kırk yıl boyunca başkalarından güzelliğinin övgüsünü duymuş bir kadına, sözde iltifat için ne kadar güzel olduğunu söylemek ne denli aptallıksa, bana da zeki olduğumu söylemek aynı şey...

Hayır, dedi, ben oyuncu değilim ki... Her an yaşam değişiyor çünkü, ses ve söz de zamana göre değişiyor.

Yan sokaklara daldım çıktım; öyle ki bir zaman sonra o büyük kentin içinde kendimi yitirdim. Yabancısı olduğum büyük kentlerde kendimi kalabalığın akışına bırakıp yitirmeyi seviyorum. Nasıl olsa bir taksiye binip otele dönebilirdim.

Gönlümce bikaç içkili yer b

Yabancı bir kentte insanın yalnızlığı daha bir katmerleniyor.

Bana değil elbet, insanlara ve dünyaya yazık oldu.

Ağlamak isteyip de ağlayamamak ne dayanılmaz bir acıdır...

ama yanık kokusu olan küçük karanfillerdendi.

bilincimi içkide yitirip kendimi unutmaktan başka umarım yok