Kichik Olke

Rusiya – bu ad dillər əzbəridir. “Rusiya adından Qorbaçov öldürür!” – bu kəlmə Gürcüstanda təbii fəlakət sinoniminə çevrilib. Rusiya və Qorbaçov təhlükə deməkdir, – babam gizlin və ya aşkar, gözlənilməz və ya gözlənilən, kiçik və ya böyük faciənin səbəbini tapmaq istəyəndə, həmişə həmin kəlməni işlətdiyindən, elə bil bu kəlmə qulaqlarımıza yağır salmışdı. Qorbaçovun planı, rus barmağı, rus izi – bu kəlmələr də dillərdən düşməzdi. Rusiya və Qorbaçov Gürcüstanın uğursuzluğunun birbaşa və dolayı səbəbkarıdır; Rusiya incik və qəzəbli analıqdır; Rusiyada süni zəlzələlər törədəcək seysmik stansiyalar var; rus əsgərinin mənəvi meyarı yoxdur – o zorlayır, öldürür və qarət edir; Qorbaçov qatildir.

yaşadığı zaman və məkan arzu olunan gerçəkliyin ölçülərinə uyğun gəlmədiyindən hər şey parodiyaya çevrilir...

“Bu Şevardnadzedir, bala”, dedi nənəm və yolu, Şevardnadze ilə görüşdən sonra üzünə qonan təbəssümlə davam etdi. Əslində, guya nənəmin də ondan xoşu gəlmirdi. Şevardnadzenin aşpazı Liana Ğlonti bizim qonşumuz idi. “Az, onun yeməyinə bir şey qatsana,” – hamı ona yarızarafat, yarıciddi məsləhət görürdü. “Məsələ bundadır ki, onun üçün bişirdiyim təamları əvvəlcə mənim özümə yedirdirlər, yalnız bundan sonra həmin yeməklər onun stoluna gedir”, –