X qadin

Ağlamaq üçün
gözdən axan yaşa ehtiyac yoxdur;
İnsan gülərkən də ağlaya bilər...

Nifrət edəcəyəm
adını çəkənlərə,
səndən bəhs edənlərə,
sənə gözəl deyənlərə
nifrət edəcəyəm səni məndən sonra
sevənlərə.

Sevmirsənsə
heç olmasa
dözümü
öyrət mənə.

Acılarını ürəyindən
kəsib ata bilməyən qadın,
getdi saçlarını kəsdi…

Sonunun gəlməsindən qorxduğum

romanın sonunu özüm gətirdim.

Oxuyarkən suallarla başlayan,

vergüllərlə davam edən,

nöqtəsini isə özüm qoyduğum “əsər” idin.

Bəlkə də sonra peşman olacam,
öncələr yaşadıqlarım üçün
indi peşman olduğum kimi,
Lakin sən əbədi olaraq var olacaqsan,
qabırğalarımın gizlətdiyi qəlbimin bir küncündə.
Və o qədər səssiz yatacaqsan ki, orda,
Nə mən sənə toxunmağa qıymayacam,
Nə də sən oyanmağa güc tapmayacaqsan.
Bəlkə də elə eyni halda da ölüb gedəcəyəm,
səndən xəbərsiz ancaq sən içimdə…

Siqaret çəkən qadınların ciyərlərini,
siqaretdən öncə,
onları tərk edib gedən
ADAMlar məhv etmişdi…

Qırılan təkcə sümüklərimiz olsaydı keçərdi.
Güvənimiz qırıldı,
xəyallarımız qırıldı,
ümidlərimiz qırıldı.
Keçməyəcək…

Mən bir az sənə bənzəyən,
lakin daha vəfalı
birini xatırlayıram –
köhnə sevgilimi...

Unutdum...
Düz eşitdin –
mən səni unutdum...
Amma hər zaman ağlımdasan...