Ақ түтекте

Бірінші класта оқитын Тойшының ұшқыш ағасы бар. Тойшының әкесі:
— Жанмұрат ағаңның самолеті он екі адамдық. Ол ауданның жолаушылары мен почта жүктерін тасып тұрады. Мектепке барғанда, сол ағаңның үйінде жатып оқисың, — деп қызықтыратын.
Міне, Тойшы каникулға шығып, сол Жанмұрат ағасының самолетімен Бөктерлі тауы етегіндегі қыстаудағы үйіне ұшып келеді. Әкесі Асылбек — әйгілі шопан.
Бүгін Тойшының қуанышында шек жоқ. Бірінші тоқсанды

мүмкін бе? — деді ұшқыш.
— Жедел көмек болмаса, әрине, ығып кетеді.
Әкесінің халін ойлап, Тойшының да зәресі ұшты.

АҚ ТҮТЕКТЕ

Бірінші класта оқитын Тойшының ұшқыш ағасы бар. Тойшының әкесі:
— Жанмұрат ағаңның самолеті он екі адамдық. Ол ауданның жолаушылары мен почта жүктерін тасып тұрады. Мектепке барғанда, сол ағаңның үйінде жатып оқисың, — деп қызықтыратын.
Міне, Тойшы каникулға шығып, сол Жанмұрат ағасының самолетімен Бөктерлі тауы етегіндегі қыстаудағы үйіне ұшып келеді. Әкесі Асылбек — әйгілі шопан.
Бүгін Тойшының қуанышында шек жоқ. Бірінші тоқсанды түгел беспен бітірді. Сол хабарды әкесіне жеткізуге асық.
Бірақ орта жолға жете бере, ауа райы бұзылып кетті. Ұшқыш алған бетінен қайтқысы келмеді. Қонатын алаңға дейін әлі біраз жер бар.
— Мынау көз ұшында қараңдаған не? — деді Жанмұрат бір кезде төмен үңіліп.
— Сірә, бұл Асекең болар. «Қар жұқа, жер қара» деп отарын ыңғай өріске айдап кететін. Жалғыз екен өзі. Қойы ықтап, қайыру бермей жүрген сияқты, — деді ауданнан келе жатқан ауыл адамы.
— Әкемнің отары ығып кетуі