In “De drie steden: Rome” presenteert Émile Zola een indringende analyse van de sociale en religieuze dynamieken in de Franse samenleving van de 19e eeuw. Via zijn protagonist, de priester Pierre Froment, verkent Zola thema's als geloof, de strijd tussen religie en wetenschap, en de macht van de katholieke kerk. De literaire stijl van Zola wordt gekenmerkt door zijn naturalisme, waarbij hij de realiteit zorgvuldig observeert en beschrijft. Zijn gebruik van gedetailleerde karakterstudies en rijke beschrijvingen plaatst de roman in de bredere context van de sociale roman, waarin de invloed van milieu en erfelijkheid op het individu centraal staat. Émile Zola, een centrale figuur in de literatuur van het naturalisme, gebruikte zijn schrijverschap om maatschappelijke thema's aan de kaak te stellen. Geboren in 1840 in Parijs, was Zola getuige van de sociale en politieke veranderingen van zijn tijd. Zijn diepgaande betrokkenheid bij de vooraanstaande sociale kwesties, waaronder de Dreyfus-affaire, inspireerde hem om zijn roman te gebruiken als een middel om zijn kritiek op de maatschappij en de kerk te uiten. “De drie steden: Rome” is een must-read voor lezers die geïnteresseerd zijn in de complexe interacties tussen geloof en rationaliteit, evenals de maatschappelijke veranderingen van de 19e eeuw. Zola's meesterlijke verteltechniek en zijn vermogen om de conflicten in het hart van de mensheid te onthullen, maken dit boek niet alleen tot een literair hoogstandje, maar ook tot een uitdagende reflectie op de menselijke conditie.
