Hoca'nın oğullarından biri yakın köylerden birinde çömlekçilik yapıyormuş. Bir gün Hoca yanına gidince: «Baba, bütün paramı şu çömleklere yatırdım» demiş.
«Hava güneşli olurda zamanında hepsi kurursa zengin olacağım. Ama yağışlı olursa anam ağlayacak!
Hoca oradan ayrılıp başka bir köyde oturan büyük oğluna uğramış. Oğlu: «Baba, varım yoğum şu tarlada, zamanında rahmet yağarsa zengin oldum gitti. Kuraklık olursa anam ağlayacak» demiş.
Hoca eve canı sıkkın dönmüş.
Karısı: «Hayrola efendi, yüzün neden asık» demiş.
«Benimki bir şey değil», demiş hoca; «asıl sen kendi halini düşün. Yağmur yağsa da yağmasa da bizim oğlanlardan birinin anası ağlayacak.»
