Hak ile kul arasında subûtî (benzeri diğer varlıklarda bulunan) sıfatlarda ortaklık bulunmasına rağmen denkliğin söz konusu olamayacağına “Allah rızık verenlerin en hayırlısıdır.” (Cum’a, 11) ve “Allah bağışlayanların en hayırlısıdır.” (A’râf, 155), “Allah yaratanların en hayırlısıdır.” (Mü’minûn, 14), “Acıyanların en merhametlisidir.” (A’râf, 151), “Allah en büyüktür.” (Tevbe, 72) gibi âyetlerde işaret edilmiştir.2