Judy Lohden is eigenlijk een heel gewoon zestienjarig meisje: sarcastisch en kwetsbaar, getalenteerd en onzeker, vol grote dromen over een grootse toekomst. Ze heeft een zangstem die een hele concertzaal vult, en ze zou de ster moeten zijn van de Darcy Academy, de plaatselijke opleiding voor toneel, dans en theater. Maar Judy Lohden heeft zichzelf opgesloten in een smerige motelkamer aan de rand van de stad.
Alle media zijn inmiddels op zoek naar Judy, die de hoofdrol speelt in een schandaal dat niet alleen haarzelf, maar ook de hele school betreft. En dat schandaal houdt mede verband met het feit dat Judy Lohden verreweg de kleinste van de klas is.
Rachel DeWoskin schreef met Klein meisje groot een liefdevol en indringend portret van een bijzondere jonge vrouw, maar ook een roman over meisjesvriendschappen en relaties, over erbij horen en buitenstaander blijven, over volwassen gedrag en kinderlijke verlangens. Van de dappere Judy Lohden gaat iedereen houden.
Een eerste pagina die zo grappig is dat ik hem hardop aan mijn tienerkinderen heb voorgelezen. Judy stopt Holden Caulfield terug in het stoffige museum waar hij hoort en toont ons de rauwe werkelijkheid en de zwarte humor van de generatie tieners van nu. Helen Simonson, auteur van De majoor en mevrouw Ali Rachel DeWoskin schreef eerder non-fictie (Foreign Babes in Beijing, over haar tijd als ster in een Chinese soap) en de roman Repeat After Me. Ze woont afwisselend in New York, Chicago en Beijing.
Lidwien Biekmann vertaalde eerder Slaapliedjes voor kleine criminelen van Heather ONeill en Margaret Atwoods Het jaar van de vloed.
