Patricia Highsmith liet toen zij in 1995 overleed een indrukwekkend oeuvre na van meer dan twintig romans en verhalenbundels. Als geen ander bracht zij de misdaadroman op het hoogste literaire niveau. Voordat Highsmith beroemd werd met haar debuutroman Vreemden in de trein, schreef ze psychologische verhalen. Over ontwortelde immigranten, moedige minnaars, intuïtieve meisjes, vrouwen die heen en weer geslingerd worden door de stormen van het leven. Het zijn verhalen over normen en waarden, het breken van die normen, over het conformeren aan de moraal of juist ertegen rebelleren. Haar verhalen werden gepubliceerd in schoolkranten, in vrouwenbladen en in diverse bloemlezingen. Bloemen voor Louisa en andere vroege verhalen bevat zestien verhalen, waarvan er vier niet eerder in boekvorm werden gepubliceerd.
