Ана ғұмыр

– Кім?

– Мен жаңа звондаған ағамын.

Ашты. Бес-алты жасар топ-томпақ бала. Ар жағынан ересектеу қыз көрінді.

– Сәуле қайда?

– Өліп қалды.

Тақ-тақ етеді.

– Қашан?

– Кеше.

– Қалай өліп қалды?

– Көп дәрі ішіп, іші ауырып. Ал Сізге мына хатты тастады.

Қараңғылықтан өзге еш нәрсе көрінбейді.

– Серік.

– Серік деймін.

– Не болды?

– Мен үйге кеттім.

Ол бір сәтке қимылсыз қалды.

– Не болды?

– Еш нәрсе болған жоқ. Мен үйге кеттім.

– Қона салсаңшы.

– Жоқ.

Сәл үнсіздіктен кейін.

— Өзің біл, — деді ақырын.

Дала жаздың кешіндей жып-жылы екен.

Шай ішіп кетпейсің бе?

Ешкім келіп қалмай ма?

Келмейтін шығар...

Жарайды. Кофе бар ма?

Бар.

Ержан ас үйден тауып алған газетті аударыстырып кофені үнсіз ішті.

– Егер біреу келіп қалса, жаман еш нәрсе ойламайтын шығар, — деді біраздан соң.

– Иә.

Ол күлді. Ержан да жымиды.

Мені қандай қорқақ деп отырсың ба?

Жоқ.

Сен үшін қорқамын ғой.

— Иә.

Сағат қанша болды?

Әлі ерте. Жеті жарым.

Ержан күрсінді.

Үйге біреу келіп қалмай ма?

Әлі ерте ғой.

Ержан орнынан тұрып киіне бастады.

Жалғыз келген жоқпын. Алмабек шалдың баласы екеуміз келдік, — деп шынымды айттым.

– Қай Алмабек?

– Иттері бар ше.

Апам ернін сылп еткізді.

– Оның баласы өліп қалмап па еді.

– Өлмей-ақ тірі. Бірге келдік деп тұрмын ғой.

Қолымдағы стақанды қағып салдым.

Мәлләдесссс...

Тағы құйды. Содан кейін екінші стақанды Жәңгірге созды.

Мә, іше ғой.

Мен оған рұқсат бермеймін. Ол ішпейді.

Енем енді Жәңгірге қарады. Содан соң күлді.

Қатыныңнан қорқасың ба?

Мәселе қорыққан, қорықпағанда емес, біз келіскенбіз. Ол ішпейді.

Сексеннен асқан әжесі морт сынды.

ыр бермедім. Жұмысқа ол кеткен соң ғана шықтым. Автобусқа кіріп, бос орындардың біріне жайғасқанмын. Таң атпай шаршап келемін. Гүлшатты ойладым. Махаббат. Ол не нәрсе өзі? Бар нәрсе ме, әлде жоқ нәрсе ме? Өмір бойы сүйіп өту. Өмір бойы сүйіп өту мүмкін емес. Мүмкін де шығар, бірақ кез келген адамның қолынан келмейді. Негізінде бұндай ұғым жоқ та шығар. Ол әйелдің н