Ya Allah’ın Sevdikleri

ayrıldığımız için ağlıyoruz. Ama ona bir sebep uyduruyoruz:

İlk Medine’ye gittiğim zaman gördüm ki, Mescid-i Nebevî’ye namaza gelirken Arap hanımlar bebeklerini de getiriyorlar ve namaz sırasında yanlarına bırakıyorlardı. Bırakınca ağlıyordu bebekler. Acaba namazın zevkini alamaz mıyım diye korktuğum bir anda, dedim ki niye acaba ağlıyor bu bebek? Ana kucağından bırakıldığı için... Öyleyse, biz de ömrümüz boyunca o kucaktan, o hakîkî ananın kucağından

Bütün ömrümce dünyanın mânâsını aradım, niye bu âleme geldiğimi bilmek istedim ve bunu bir İran halısında buldum. Dünyanın en çirkin ve en güzel renkleri öyle kaynaşmış ki ortaya bir şâhaser çıkmış.”