Мақалалар, публицистикалық толғамдар, хаттар

Дін — идеология, дін — ғылым. Оны білмегендер — біздегі көптеген дүмшелер. Дүмше молда дін бұзар. Қалтай дінбұзар дүмшелермен күресіп келеді.

расан еңбек. Оны кітап баспасы басып шығара алмай ыңыранып жатыр. Баспалардан қауқар кетті. Кітап мүлде азайды. Ал «Мың бір түн» айтады: адамды ажалдан құтқарған әдебиет дейді. Есіңізде ме: қара құлмен ойнас қатынның опасыздығына қаһарланған патша күнде бір қызбен түнеп шығып, тан. ата басын шауып тастай бермеуші ме еді. Кезек Шахаризадаға келгенде ол патшаға айтқан неше алуан ғажайып көркем әңгіме мың бір түнге созылып, ажалдан аман қалмаушы ма еді.

Бұл даналық нені меңзейді? Әдебиет, мәдениет жоқ жерге ажал үйір дегенді меңзейді. Рухани жүдеу — ажалмен тең.

Қасқырда қуат қалмаса,

«Апа» дейді ешкіні.

Тозған торқа көреді,

Қырық жамау ескіні.

Ұмытарсың күн шықса,

Айсыз түнгі кешкіні.

Үмітіңді үзбе, жігіттер,

Бұзылса да істің кескіні.

Бірде тұман, бірде ашық,

Бұл дүниенің бес күні, —

«Жұмыр жердің бетін төрт миллиардтан астам адамның аяғы таптап, дүниені өз айқайларымен күңірентіп жүр.

Тек жердің астындағыларда үн жоқ. Егер Құдайдың құдіретімен сол елілер қайтып оралса, бұл жалғаннан үн-түнсіз жым-жырт өтуді тірілерге үйретер ме еді...

Бір-біріне қатты сез айтпай, бірінің тыныштығын екіншісі бұзбай, жылқының жусағанындай, бейбіт те берекелі өмір орнатар ма еді, қайтер еді, егер аруақтар зәуде қайтып оралса... (шіркін - ай, қайтып оралса). Дүниедегі сансыз сұмдықтың бет пердесі ашылып, БІЗДЕР ұяттың отына өртеніп кетер едік - ау... («Сайтан көпір»).

қазына беті ашылмай көмулі қалар

асай-мүсейін орнатып

азарда-безер болып,

жылдар бойы тірнектеп,

тебіс тайдан да емес, құдайдан да емес, адамнан болды

киын - қыстау заманның